Ludzie od wieków poszukują terenu, który byłby piękny, ucywilizowany i zarazem naturalny. Mamy potrzebę odnajdywania skarbów naszej ziemskiej wędrówki. Każdy kraj ma swoje urokliwe, cenne obszary, posiadające swoją unikalną historię. Rosja jest państwem o wysokim stopniu zróżnicowania, co wydaje się być zrozumiałe ze względu na olbrzymią powierzchnię jaką zajmuje. Jedną z perełek tej ogromnej krainy jest Olchon, czyli największa wyspa Bajkału.Olchon znajduje się na powierzchni 742 km², jego długość wynosi 71 km, a szerokość 12 km. Od lądu oddzielona jest cieśniną zwaną Małym Morzem. W pobliżu tego wyjątkowego miejsca można odnaleźć najgłębszą jaskinię Bajkału (1637 m). Owa rosyjska wyspa to szczególny obszar, który posiada zarówno tereny skaliste, jak i stepy oraz lasy typu tajgi (sosna i modrzew). Zapierające dech w piersiach widoki, a także interesująca przeszłość przyciągają tu artystów i fotografów.
Według legendy Buriatów, czyli ludu pochodzenia mongolskiego, mieszkał tu jeden z pierwszych i największych szamanów – Nagraj Boo. Ludność buriacka wierzy, że dzisiejsi szamani są potomkami orła z góry Iżimej i buriackiej kobiety. Zaś pierwszy szaman w tym miejscu otrzymał od orła swój dar nadprzyrodzonej mocy. I tak, jednym z najbardziej świętych miejsc na wyspie jest przylądek Burchan , zwany skałą Szamanką. Mit głosi, że w wapiennej jaskini mieszkał Pan Olchonu - Burchan, między innymi dlatego obszar ten do dziś otoczony jest czcią i szacunkiem. Obecnie wyspa przyciąga wielu turystów również ze względu na organizowany tu corocznie wakacyjny Międzynarodowy Festiwal Szamanów pod nazwą „Tajłgan”.
Niezwykłym i oryginalnym obiektem tego rosyjskiego terenu jest - najdalej na północ wysunięty - przylądek Hoboj. Wysoka, stroma skała, która jest na jego skraju, pobudza wyobraźnię, bowiem jej kontury w południowej części przypominają ludzką postać z wyraźnymi rysami głowy, nosa i podbródka.
Populacja mieszkańców malowniczego zakątka Olchon liczy około 1500 osób. Są tu dwie relatywnie gęsto zaludnione wsie: Chużir i Harantsy. Tutejsza ludność to Rosjanie i Buriaci, którzy utrzymują się głównie z rybołówstwa. Latem łowią tradycyjnie w łodziach, a zimą tworzą przeręble w zlodowaciałych wodach Bajkału, by móc nieprzerwanie wędkować. Warunki życia są tu skrajnie proste, wraz z drewnianymi chatami oraz toaletami na zewnątrz. Jednak lokalni mieszkańcy są bardzo otwarci i naprawdę przyjaźnie traktują podróżnych. Warto zobaczyć ten magiczny zakątek szczególnie latem, chociażby dlatego, że temperatura wody w jeziorze sięga powyżej 18 stopni Celsjusza, nie ma tu żadnych niebezpiecznych zwierząt, a wrażenia z pobytu w tej części Syberii są nieocenione.
Oczywiście można tu również przyjechać zimą, bo widoki błyszczących, lodowych gór na tle czerwonych zachodów słońca są zachwycające. Jednak najpełniejsze doświadczanie cudownej aury przyrody wyspy Olchon ma miejsce w okresie letnim.
| < Poprzedni Artykuł | Następny Artykuł > |
|---|